We zijn wat we eten, en in dat geval heeft wat we in ons lichaam stoppen een grote invloed op de werking en prestaties ervan. Wat de spijsvertering betreft: voedsel gaat hand in hand met dit proces, en kan ook een trigger zijn voor spijsverteringsproblemen en -kwesties.
Ons lichaam leren kennen is noodzakelijk om de functies en beperkingen ervan te begrijpen. Als ons lichaam niet optimaal functioneert, kunnen we daar een directe invloed op hebben, zowel in positieve als in negatieve zin, door middel van voeding.
Voedsel is een bekende oorzaak van spijsverteringsklachten. Maar net zoals voedsel spijsverteringsproblemen kan veroorzaken, kunnen bepaalde voedingsmiddelen deze symptomen ook drastisch verbeteren bij gevoelige mensen.
Door het beperken van bepaalde soorten voedsel en het verhogen van specifieke voedselgroepen kunnen we streven naar een meer optimaal functionerend lichaam, per slot van rekening zijn we wat we eten!
Levensmiddelenbeheer
Een dieet met weinig fermenteerbare koolhydraten, bekend als FODMAPS, wordt klinisch aanbevolen voor de behandeling van het prikkelbare darm syndroom (IBS). Maar wat zijn in hemelsnaam FODMAPS?!
FODMAP staat voor fermenteerbare oligo-, di-, mono-sacchariden en polyolen. Zoals je ziet is dit een zeer wetenschappelijke term die gebruikt wordt om koolhydraatrijke voedingsmiddelen te groeperen die berucht zijn voor het activeren van ongezonde spijsverteringssymptomen zoals buikkrampen, pijnen, dringende stoelgang wind, opgeblazen gevoel en gas.
Ok, nu we weten wat deze uitdrukking betekent, kunnen we het verder uitwerken. Er zijn vier groepen die samen de FODMAP voedingsbronnen vormen. Oligosacchariden, dat zijn tarwe, rogge, en verschillende soorten fruit en groenten. Disachariden, zoals melk, yoghurt en zachte kaas, waarbij lactose de belangrijkste koolhydraatbron is. Monosacchariden, deze omvatten zoetstoffen zoals honing en agave nectar met fructose als de belangrijkste suiker en carb bron om uit te kijken. Polyolen tenslotte zijn fruit en groenten zoals bramen en lychees en bepaalde caloriearme zoetstoffen.
Lage FODMAP
Een laag-FODMAP-dieet beperkt in wezen voedingsmiddelen met een hoge FODMAP-concentratie. De voordelen hiervan ondersteunen mensen die lijden aan IBS door hun spijsverteringssymptomen te verminderen.
Gelukkig is aangetoond dat zowel maagpijn als een opgeblazen gevoel aanzienlijk afnemen met een low-FODMAP dieet. Er zijn aanwijzingen dat als een laag-FODMAP dieet wordt gevolgd, de kansen op verbetering van maagpijn en een opgeblazen gevoel 81% en 75% groter zijn (1).
Als gevolg hiervan kan de levenskwaliteit drastisch worden verbeterd omdat een laag FODMAP dieet de belastende spijsverteringssymptomen vermindert.
Maar als je dit leest en geen diagnose hebt van een slechte gezondheid zoals IBS, dan is een laag FODMAP dieet niet voor iedereen weggelegd. Net zoals de vermindering van symptomen aantrekkelijk klinkt voor iedereen, met of zonder IBS, kan een laag FODMAP dieet meer kwaad dan goed doen bij mensen zonder IBS door de beperkingen in veel voedselgroepen.
Een laag FODMAP dieet vereist drie fasen van volharding. De restrictie fase, dit is waar je strikt alle consumptie van hoge FODMAP voedingsmiddelen laat vallen. Natuurlijk moet je hier een beetje onderzoek naar doen om er zeker van te zijn dat je een goed begrip hebt van voedingsmiddelen met een hoge FODMAP. Een checklist op de koelkastdeur is een handige techniek. Deze fase duurt tot 8 weken, en er zou een aanzienlijk verschil in darmgezondheid en levenskwaliteit merkbaar moeten zijn.
In dat geval is fase twee de herintroductiefase: voedingsmiddelen met een hoog FODMAP-gehalte worden langzaam weer in het dagelijkse voedingspatroon geïntroduceerd. Dit stelt de consument in staat om te controleren welke veranderingen zijn doorgevoerd, welke voedingsmiddelen opnieuw zijn geïntroduceerd, maar vooral welke voedingsmiddelengroep verdere symptomen zou kunnen uitlokken of triggeren. Dit proces zal u helpen ontdekken welke voedingsmiddelen u kunt verdragen en welke voedingsmiddelen u meer intolerant voor bent.
De derde fase is personalisering. In dit proces ‘wijzigt’ u uw lage FODMAP dieet. U behoudt de beperking op voedingsmiddelen met een hoge FODMAP-norm, maar zodra u die heeft vastgesteld, laat u ook de voedingsmiddelen toe die u tot op zekere hoogte kunt verdragen. De variatie en flexibiliteit hier is aan de gebruiker van het dieet, langdurige naleving van deze aangepaste versie kan zeer effectief zijn in termen van het verminderen van pijnlijke spijsverteringssymptomen. Elke fase is even belangrijk in het bereiken van symptoomverlichting op lange termijn en algemene gezondheid en welzijn.
Planning vooruit
Het is essentieel dat je een geloofwaardige lijst hebt van voedingsmiddelen met een hoog FODMAP-gehalte; dit kan je gids zijn voor een gevarieerd en kleurrijk dieet in de toekomst, geloof het of niet. Hoewel er veel beperkingen zijn, zijn er ook veel apps en recepten met een lage FODMAP-focus die de manier waarop je eet kunnen veranderen, maar ook je levenskwaliteit.
Het opruimen van je koelkast, lades en keukenkastjes van hoge FODMAP helpt je om je psychologisch en fysiek voor te bereiden op verandering. Zorgen voor je darmgezondheid moet je eerste prioriteit zijn; dit zal je dagelijkse functioneren drastisch verbeteren, samen met het verbeteren van je zelfvertrouwen en eigenwaarde. Door actief veranderingen door te voeren en je gezinsleden erbij te betrekken, kun je je beter aan dit dieet houden.
Boodschappenlijstjes maken voor je naar de supermarkt gaat, menu’s van restaurants lezen voor je uit eten gaat, je maaltijden klaarmaken voor je naar je werk gaat enzovoort zijn allemaal nuttige technieken om je te helpen je aan het plan te houden. Vertrouwd raken met FODMAP-arm voedsel is de sleutel tot het volhouden van deze levensstijlverandering, en als je eenmaal gewend bent aan deze manier van leven, wordt het een tweede natuur.
Referentie
